Do łowienia podłogowego, czy też podlodowego wykorzystuje się krótką, około 30 centymetrową wędkę z uchwytem z trwałego, sprasowanego styropianu lub, w coraz częstszych przypadkach, z lekkiego plastiku. W środku uchwytu zamontowana jest najprostsza szpula, która służy jako zapas, a nie kołowrotek – rybę wyławia się i pilotuje ręcznie, przy pomocy żyłki, bez kołowrotka.
Wędka podlodowa bałałajka
Bałałajka została stworzona przez Rosję lub Ukrainę – oba państwa podpisują się pod tym wynalazkiem, więc trudno jest faktycznie określić skąd do nas przyszła. Jest ot jednak niewątpliwie interesujący i użyteczny wynalazek.
Bałałajka jest jedyną wędką, która daje wędkarzowi możliwość bardzo bliskiego kontaktu z rybą podczas całego procesu połowu – jej wielkość i niezwykle cienka żyłka sprawiają, że każdy etap łowienia musi być bardzo ostrożny i kontrolowany przez wędkarza. W zależności od wyboru prowokowanej ryby ruchy mormyszki i jej opad muszą być powolne i delikatne – jak w przypadku łowienia leszczy – lub szybkie i agresywne w wypadku połowu okoni.
Co jest istotne w bałałajce?
Bardzo ważne w bałałajce są kiwoki, które najlepiej dopasować pojawiając się z wędką osobiście w sklepie. Kiwoki kupuje się takie, aby pasowały zarówno do wędki jak i do gatunku ryb, które zamierzamy na naszą małą wędkę łowić. Zasada jest taka, że czym głębiej łowimy, tym kiwok powinien być twardszy, a czym dłuższy kiwok, tym miększy. Na szczęście w nowoczesnych bałałajkach wystarczy zakupić taki, który można regulować na wędce poprzez wysuwanie go lub chowanie.
Żyłkę i mormyszkę dopasowuje się pod względem głębokości połowu oraz gatunku, na jaki się gotujemy. Warto jest przygotować sobie kilka bałałajek z żyłkami i przynętami dobrymi na różne ewentualności.